Soğuk kış günlerinden kalma kimliksiz acılar büyütürdüm saksılarımda.
Gözyaşlarım intihara teşebbüs eden avuçlarıma öykünürdü.
Samimiyetsiz bir aşkı yakasında gül gibi taşıyan insandım oysa.
Hangi ara heybetli bahanelere büründüm.
Yoksulluğum bile vız gelirdi aç bıraktığın duygularıma.
Devrimci bir parka örterdim yüreğime en fazla.
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem