Soylu kavgalar verdim küfre karşı yalın yürek
Gün oldu aç kaldım umursamadım
Örselendim, yıkılmadım
Gün oldu kurşunlara dizildim,
Eylüller karabasan oldu uykularıma
Ezildim...ezildim..
Ve şûheda yarasından kan damlatıp güneşe,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
