Çok şey yazmak isteyip de hiç kalem oynatamadığın oldu mu?
Oldu mu herşeyleri bilirken, hiç birşeyi bilmediğini hissettiğin,
Ve de boş boş baktığın öylece, duvar saatinin yelkovanına?
Tozunu kolunla silip, baktığında aynaya kendini göremediğin,
Pencerenin kenarından bakıp da sokaklara kimseleri beklemediğin,
Saçını sakalını kesmeye erindiğin, berduşlar gibi gezdiğin oldu mu?
Birisini düşünmeyi, sevmeyi, özlemeyi özledin mi hiç sen?
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta