Devinim Şiiri - Mahmut Sezai Altundağ

Hep akşam üstüne çöker
hüzünlerim
Güneş usul usul yerini Ay’a bırakır
sen gelirsin aklıma
hiç çıkmamış bir vaziyette
Kırıklıklar dolar balkona
İçimde bir yerlerim sancır
Geceyi vurunca saatler
bir vazgeçiş
bir izdiham kopar kirpiklerimde
Sabaha karşı sokak lambalarının
feri söner bir bir
Hayatın gölgesinde yürürken
ellerim cebimde aklım kirada
Çok tozunu yuttum bu caddelerin
Bir gün hepsini kusarım buraya
Geceden kalma bir hal
bir yorgunluk akar dizlerimden
Yürümek isterim yolu sana yollara
Hep çıkmazlara durdu ömrüm
Ben Seni tanırım
Şimdi gidecek yer arıyorum
Yoksun…

Temmuz 2025