Şu cennete bir girsem var ya nasıl keyif çatılır iyi bilirim demem ben,Ben ancak hayatı kendime zehretmeyi bilirim,
Bunalımın ve karamsarlığın üstadı,ordinaryusu benim.Yoksulluğun ve yoksunluğun yegane sahibi ben...
Cennette evet cennette ;
Yoktu hüzün,yoktu gam keder, yoktu firak,yoktu elem,Kahrı yoktu kıskanmaların,aradığını bulamamanın...
Kaybetmiş bir şekilde kendini,
Girilir miydi cennete ?
Kendimi bulmam gerekmez miydi önce ?
Yola düşen gölgemin,
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Devamını Oku
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Bu dünya; alemlere rahmet olarak gönderilen peygamberimize zindan olmuşken
Biz nasıl bekleyelim eman..
Emeğine, yüreğine sağlık sayın şair.
Selâm saygı ve sevgilerimle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta