Devasa yalnızlıklarım var,
Uçsuz bucaksız bu cihan gelir bana dar,
Adın yazdırdı vefasızlar listesine sevdiğim yar,
Ben ben oldum çektim her daim dost bildiklerimden ahuzar,
Yüklediler habire omzuma bar üstüne bar,
Ben affetsem de yandıracak onları en şiddetli nar,
İşte varlıklar içindeki yokluklarım ondan.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta