devasa binaların ortasında konuşmayı unutmuş dilleri kurutuyor ihanet
uykularımın ne önemi var ki artık ya da yavru kelebeklerin tütsülenmiş kanatları
esmer eriklerin tatlımsı yakarışları
tanrının ne önemi var ki artık
güneş yayından fırlamış bir mızrak gibi tüm serçelerin sosu kandan üretilmiş
beyaz örtülü masaların dişi göbeğinin tam ortasında ham maddesi lavralardan oluşmuş bir vazo içinde dudaklarımızın dokunuşlarının sessizliği çığlık çığlığa mavi bir akşamda saçlarının maviliği tanıklık yapmıştı
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta