Devamı yok Şiiri - Nisa Kazar

Korkuyorum
Öldürüyorlar sanıyorum
Vuruyorlar yerden yere
Haykırıyorum bağırıyorum son sesimle, çünkü
Birisinin duymasını istiyorum
Bana yardım edecek birisi
Koşup kurtaracak
İlaçlar koşar mı
Ya da bir sahil havası
En azından bir kol bir omuz
Ben bilmiyorum artık
Bana ne iyi ne kötü
Üstüne güvenim kırıldı
Hem kendime hem insanlara.
Saldım,
Saldım ki yok olmasın
kalan az miktarda hislerim
Kalbim boş
Kalbime kendimi koyuyorum
Üstüne yazılar yazılmamış
Bir şeyler çizilmemiş
Bir defter sayfası gibi
Olan
Kendimi
Kendimi değerlendirdim vakit buldukça
Sonuca ulaştım diye her sevindiğimde
Yeni bir şey çıktı karşıma
Üzülmedim
Size öyle dedim
Üzüldüm ben
Bilmenizi istemedim
Mutlu olun diye
Bu kadar da düşünceliyim aslında
Ya da yargılanmak korkusu