Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
sevdaya düşen zaten bir daha kalkamıyor yerden..hep içinde birşeyler kalıyor eksik insanın ,anlatamıyor. Ahlarımız .etmediğimiz,edemediğimiz bu içimizdeki sızı olsa gerek..bizim yaşama söylüyeceğimiz bu kadar acılarıyla mutlu olsun..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta