Ab-ı Hayat zulmü neferlere kıymetli bir hak
Destan-ı Şecer’de çaresizim, aşka tutsak düştü bu kulun Ya Rab!
Melekler kuşatmış etrafını sana zarar gelmez
Sen üzülme yeter ki ben üzülsem hiç bir şey fark etmez.
Düşüncelerim kuvvetlerin tarafından işgal edilmiş vaziyette
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta