Destan Şiiri - Cemal Ekren

Destan

Hani Bu Akşam Firar Edecektin;
Ay Işıgının Altında;
Acılarımızı,
Hasretligimizi,
Yalnızlıgımızı Meze Edip Yiyecektik......
Devrilen Yüregimize Eşdeger; Şarap Şişelerini Devirecektik.....
Oysa Sen,
Yoksun;
Yine Kendinde Tutklusun
Herzaman Ki Gibi Yine Gelmedin..!
Tek Başıma;
Yalnızlıgın Potasına;
Sensizligi,
Ve Gözyaşlarımı Atıp Duruyorum......
Korkunun Yalnızlıgın Bir Adresi Olmalı.
Not Defterimde Sende Kaldı;
Sana Yük Olacak,
Suç Olacak,
Korkularımla,
Acılarımla,
Kavgalarımla Doluydu.....
Ben Soframı Kurdum;
Yavaş Yavaş Demleniyorum,
Sen Olmasanda Herzamanki Gibi Bardagın Dolu,
Sigaranıda Yaktım..;
Hafiften;
Agrılı Kızın Türküsünü Dinliyorum!
Oysa Sen Bende Her Zaman Vardın;
Bir Yıldız Çilingir Soframıza Düştü;
Ben Konuştum;
Sen Sustun;
Susan Ve Anlatacagın Nice Hikayelerin,
Acıların Vardı.......;
Bilirim...
Yıldız......;
Yıldız...;
İsmini Zikir Ettigimde Yıldızda Beni Terk Etti..
Sen Gökyüzünün Degişmez Aksesuarı Olan Yıldızlardan,
Daha Güzeldin,
Neyse.....;
Bu Kadeh Senin Şerefine...
Meze Ne Alırdın...?
Ben Bir Dilim Yalnızlıgını Ve Yetimligimden Bir Lokma Aldım.......
Baktınmı Not Defterime?
Sayfaları Genç Bir Rüzgar Gibidir,
Rüzgar Kapısını Açmış Sevinç Dagıttıyor...,
Oysa Ben;
Kan Dolu Dipsiz Bir Kuyunun İçinde Seni Arıyorum...
Sırtımı;
Yaşlı Bir Çınar Agacına Dayadım,
Dolu Dolu Bir Nefes,
Bir Nefes,
Bir Nefes Daha Çekip;
Sigarayıda Kendime Küstürüp
Gelmiyecegin Yollara Gözlerimi;
Nöbette Diktim..,
Biliyorum Gelmiyeceksin,
Olsun,
Maksat Muhabet Olsun........!
Neyse
Not Defterimden Kendine Bir Mutluluk Al,
Yoklugun İçin;
Şerefine...............
Yüreği
Yüregimde Depremler, İsyanlar;
Yolunu Kayıp Etmiş Yetimler, Secdeye Duran Yaşlı Bir Ana.
Susamış Maviş Bir Çocuk,
Gözyaşlarımı Kana Kana İçiyor..
Elinde Şarap Şişesi İle Orta Yaşlı Bir Adam;
Yalnızlıgından;
Kahrından;
Nara Atıyor Yüregimde....;
Bir Bebek Aglıyor Dolu Dolu;
Ana Sütüne Hasret...;
Silahlar Patlıyor Arka Sokakta....!
“Faile” Giden Cansız Bedenler;
Yüregime Gömülüyor;
Secdeye Duran Ananın Feryadı;
Yürekleri Daglıyor.
Hep Susan;
Susması Gereken Olduk,
Bir Şiir Dinletisine Hasret,
Yada Kürdün Gelinin Dinlemek,
Hasretligin Halkası Oldu Yüregimde..
Hep Acıların Duragı Oldu;
Bu Mahsun,
Suskun,
Vede Öfkesinin Karnı Büyüyen Yüreğim....
Sonra Kuşlar Uçtu;
Yagmur Yagarken Yüreğime!
Ve Sen Düştün;
Zavalı Yetim Yüreğime,
Kar Tanesi Gibi Ak......