Ben tanımam on yedi yıldır kendimi,
Ey dessas, sen mi tanıyacaksın beni?
Yaşanmışlıkları arkamda bıraktım,
Yüzüm ileri dönük, gözümse geri.
Kendimi ateşlere atıp da yandım,
Dessasların sözlerine çok inandım.
Gerçekler kaya gibi durur önümde,
Gerçeklik kayasıyla başımı yardım.
Samimiyet yok hiçbirinin içinde,
Tek gerçek açtıkları yaralar bende.
Sonra hislerim de oldu bana düşman,
Yok hiçbir tercüman içimdeilere.
Dost denendir yalan ardına saklanan,
Şu kalemimdir hislerimi anlatan.
Mürekkebi acımdır sürekli yazar.
Benim bu yatsı ezanını okuyan.
Hepiniz yalancı, hepiniz düzenbaz,
Ne olsa cezanız size yine de az.
mumlarınız sönmekte bakın yavaşça.
yatsı okunuyor bakın vaktiniz az.
Kayıt Tarihi : 17.7.2025 15:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirin hikayesi içinde saklı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!