Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
1977 yılında, Sivas'ta hayat denilen şeye gözlerini açtı. Bilinemeyen bir tutkuyla tutundu yaşama. En büyük dostu kitaplar oldu. Yazının imge dünyasında yarattığı mistik dokunuşu sevdi. Öyle çok sevdi ki, yazıya adadı kendisini. Kaybolduğunda, canı yandığında, bir şeye sevindiğinde, kızdığında, öfkelendiğinde, nefeslendiğinde adamakıllı... Hep yazıya koştu. Hala da koşmaya devam ediyor.
