Yine akşam oldu,
Yalnızlık omuzlarıma çivisini çaktı yine,
Uzaklık aynı gerçi,
Heryerdeyken olan uzaklığın pek değişmedi,
Yine akşam oldu orda olduğu gibi,
Görebiliyorum seni burdan da,
Devamını Oku
Yalnızlık omuzlarıma çivisini çaktı yine,
Uzaklık aynı gerçi,
Heryerdeyken olan uzaklığın pek değişmedi,
Yine akşam oldu orda olduğu gibi,
Görebiliyorum seni burdan da,
1966 sonbaharında, yaprak dökümüne doğduğumu bilmeden açtım dünyaya gözlerimi! İstanbul Beşiktaş’ta üç kişilik bir çekirdek aileye dördüncü birey olarak... Ömrün ikinci çeyreğinde tanıştığım hecelerle dertleşip, yürek kalemimin izinden gitmeye başladığımda umudumu biriktirmeye başladım gönül heybem de. Dönüp baktığımda on bir yıl olmuş! Tükenen ömre inat, tükenmeyen yürek kalemimle yarenlik ederken, bitmemiş bir şiirin ortasında. ‘’Bedeli ağır dediler şiire sevdanın’’
-Dedim; diyetini ömrüm ...
