Bugün Deryayı gördüm, yandı, kavruldu içim…
Telâşlı bir şâyia, benden bana yayılan;
Derya... Yangını evlâ, semtine varan yol nâr!
Fakîr, mahmur bir şair, her tokatta ayılan...
Kim bilir, Bülbül gönlüm daha kaç Güle konar?
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
