Derviş Akçay Şiirleri - Şair Derviş Akçay

Bir dilber geldi oradan
Seyreyledim doya doya
Güzel işlemiş yaradan
Bitiremem saya saya.

Saçları var sırma sırma

Zaman, bir akan sudur
Can, ırmağa inen tay
Mekan ona pusudur.

Döşek, sırlı bir kefen
Uyku, ölümle kardeş

Akşamın haberini senden alan yolcular
Hancının dizlerinde uyur akşamsefası
Yatağında çırpınan dizgini kırık sular
Bahçenin toprağında uyur akşamsefası.

Kirpiklerim uykuyu, hançer çekmiş bekliyor

Neden boynun büküktür, özlediğin ses mi var
Çekilen aramıza zehir yosunlu duvar
Seni mahzun edecek kadar harabe midir
Aç yüzünü göreyim şimdi ülfet demidir
Fethe giden süvarin kaldı mı derbentlerde
Bir damlacık yüreğin yandı mı serhatlerde

Ateş sarmış her yanı, köyün yolları ateş
Toprak yanıyor gibi bağın gülleri ateş

Bebeklerin boynunda asılıdır emzikler
Aç karnına bastırmış beyaz elleri ateş

Onlar, bindiler atlara
Sazla, kopuzla geldiler

Ayrıldılar Anayurttan
Çıkıp Oğuzla geldiler

Gülümden ayrılalı bir garip diyardayım
Bazı kara kışlarda bazı kızıl nardayım
Gölgesinde doğduğum akasya dalı nerde
Hatıramla arama çekilmiş kalın perde
Örtüyor da ruhumun aydınlık gözlerini
Duymuyorum gülümün gül kokan sözlerini

Yüreğim bir dalyandır ağları at yarabbi
Çekilsin içimdeki ölümün atan kalbi
Oy kardaş! Feryatları ciğerimde büyüyor
Usul usul bir hançer beynimde ilerliyor
Dalgasına kapıldım köpüren okyanusun
Esaretine düştüm dikenli bir fanusun

Her mevsim ayrı bir renk perde düşer gözümden
Seyretmek hevesimdir zümrüt bahçelerini
Görmek isterim onda bir bebek gülüşünden
Daha saf ceylanların parlayan gözlerini

Tepelerin ardında kaybolunca karanlık

Erzurum’un ovaları
Soğuğu, ayazı, karı
Yiğitlerinin efkârı
Yaktı beni yaktı beni