Dertli Mektup Şiiri - Serpil Koçar

Yıllar sonra affet beni diye başlayan bir mektup
Her satırında pişmanlık ve bin bir mahcubiyet
Ardına bakmadan gitmenin verdiği acısını
Kaleme almış her satırda, yüreğini dökmüş
Bir anlamı var mı bilmiyorum yıllar sonra

Susturamadığı vicdanı konuşmuş yerine
Neyi değiştirirdi ki bu saatten sonra,son pişmanlık
Kabuk bağlamış yaralarımı deşmekten başka
Yarar mı affettirmeye yazılan pişmanlıklar
Ben affetsem kırdığı şu yüreğim affeder mi?

Sırf senin vicdanın rahat edecek diye
İstediğin helalliği verir mi şu gönlüm ?
Onca akıttığım gözyaşının telafisi var mı ?
Kanattığın yüreğimin affı var mı bakalım ?
Yıllar Sonra bir mektup mu affettirecek seni

Unutmak için harcadığım acı dolu günlerin
Ayların, yılların hatıraları dolu hala anılarımda
Yazdığın şu dertli pişmanlık dolu mektup mu?
Affettirecek olan söylesene, onun için mi yazdın?
Üzgünüm geçen zaman büyüttü beni olgunlaştırdı

Aradığın o eski ben yok artık, öldürdün giderken
Kendi ellerinle koydun mezara, diri diri gömdün sen
Şimdi boşuna arama sırf vicdanını susturmak için
Çok çok ağladım sokaklarda, yapayalnız odamda
Affetmiyorum seni, hakkım mı ? Onu da helal etmiyorum