Oda karanlık, oda soğuk, oda yalnız...
Bir ben varım, ben de, bende değilim ki...
Üşüyorum; ama soğuktan değil...
Sensizliğin acısı o kadar adi, o kadar soğuk ki, üşütüyor istemeden...
Şimdiye kadar donmadım ya, donmam asla...
Ölmem, ölemem...
Ben, senli günlerin hayâlini kuran ben...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta