Dert Şiiri - Lotte

Hiç gülmeyecek yüzüm bir benim derbeder
Manası yok sözlerin dillerde hep keder
Söylenen söz zehir yok ki biraz tadı
Ağızdan çıktı bir kez kapandı gebe kapı

Dönüşü yokmuş gibi çekti üstüne bir set
Unut o yağmurları hiç olmadı farzet
Engeller bir değil beş değil binlerle eş
Sinmişim bir köşeye olmuşum dertten keş

Dedik ya bir kere elem bizim aşk bizim
Bırakmayız kimseye çekilecek dert bizim
Öyle bir derde düşmüşüz ki bu son fasıl
Duracak vakit değil küreklere asıl

Madem ki olmuşuz dertlere müptela
Ne diye sahte gülüşler yüzümüzde hala
Kime bunca yalan kimlerle işimiz
Boşa bu uğraş silinmez bu kara iz