Ders Şiiri - Elif Gülnur Parmaksız

Sıkıntı geçti tüm ağırlığıyla
Bir ders vererek
Üzerek,kırarak,yıpratarak
O bıktığım sıkıntısını tekrar yaşatarak,
Bundan sonrası için gözlerimi açarak...

Artık kimseye güvenemem
Ne aşkını ağlayarak anlatana
Ne herkesi düşünürüm diyene
Ne kardeşime ne arkadaşım diyene.
Anladım ki insanlar kötü
İnsanlar madde için ruhlarını satarlar
İnsanlar çiğ ve açgözlü

Bir insana dana dersem
Danadan özür dilemem gerek
Yaratık demeliyim
Bir de kendilerini bilseler
Ama bilselerdi zaten utanmazlar mıydı?