Kabarıp gökyüzünde maveradan bir duman,
Ciğerin ötesinden bir illet haşrolunan.
Bu beyaz duman mı canlı maddenin hevâsı;
Maddi hayata, illet, ruh derdinin devası…
Bir manevi hazdır ki, dumanı masivânın,
Bu ne doyumsuz sestir, sonuncusu nevânın…
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta