Derin Öger Şiirleri - Şair Derin Öger

Biter budadığın dallar
Ağaçlar yaprağını hasrete döker
Meltemin rüzgarı üşütmez sevdayı
Okşayan yeliyle alıp gider
Onca biriktirip yığdığım anılarla
Kalemimin ucunda dizelerim kalır

nerede güler yüzle koştuğumuz sabahlarımız
boyası dökülmüş göğün poyraz yutmuş bulutlarımız
yüreklerimizi soğutmak için nice çaylar soğumuş masaların kenarında
döne döne tüten buharlarla uçmuş hayallerimiz

ey aşk biz birbirimizi ikimiz bilirdik

Sesin kulağımda çınlardı
Sevgin kovaladıkça masum gülüşlerimi
Sanki yüreğim ocağın üstüne düşmüşcesine
Yana yakıla aramak isterdi de seni
Çocukluk işte bu benim ki
Bazen kötü günlerime karlar yağardı

Anılar gönlümü
Bir ömür teselli edebilir mi
Yok ki hiç birinin canı kalbi
Acıdır hissetiren bana kendini
Acıyla seni sevmiyorum demişim
Dilim yansın ne çıkar ki

ne denir yağmuru olan geceye
hadi dizgin vur turna kanadı kirpiğe
ne denir rüzgârına direnen yağız at özleyişe
hadi bozdur dondur murad varmasın göğe
ne denir fanatiğin olmuş sen hastalığına tutulmuş yüreğe
hadi cephe gerilerinden tut topa tüfeğe

gitmişim tüm karanlıkları alarak yanıma
sana geldiğim yollarda bırakmışım umutları
gitmişim bir özlem şarkısı dolayarak dilime
vurdukça vursun diye yalnızlığın kahrına

gitmişim tüm anıları sığdırarak kalbime

gökyüzüne baktıkça
siyahlar biriktiririm her akşam
gözlerin koşa koşa gelsin
gözlerime avuç avuç yıldız boşaltsın diye
gözlerindir siyah ışıklı bir tablo gecenin içinde
öyle mahzun parlarsın gözlerimde

Çekil önümden dünya
Bir toprak yolsun sokağımda
Ki yorgun bile sayılmazsın
Parfümünü tazeler durursun çiçeklerinle yağmurlarınla

Güneşin kurutur dudaklarımı

Bir kâğıt
Bir kalem al eline
Es damla yağ üzerine
Say ki çekingen korkak elinim
Tut suskunluğumun elinden
Yaz beni

Hani kara bulutlar güneşi tutuklar da
Gözler karanlığa baka baka yorgun düşer
Hani sanırsınki duaların erişmez göğe
Anlaki bulutları dağıtacak yelim kalmamış..

Hani boyun eğilir ya kaderin gelişine