Derin Öger Şiirleri - Şair Derin Öger

şekerimin tadı
ne imkânsız ne rüyaydı
biraz umut çokça inanç bolca ruh kırığı
ve ne varsa kızgın küreden dökülen
karıştırdığım bir bardak çay da eridi
ve demi rengimin hikâyesiydi

başını yasla omzuma
varsın dudaklarımda garip bir hüzün barınsın
camlarda buğular sessizce ağlarken herbir iz kıyamete giden yol olsun
kırmızı bir karanfil kalbimi delip öptüğüm dudaklarına değsin
söz dolaylı sussun gitme yanımda kal
yüreğimizdeki sevgi ay kadar yalın göz kamaştırsın

bu son güneş deme
ay tutulur gece de biter kınalım
iki gözüm bir de yüreğimsin övündüğüm
yılları geri alıp bakabilsen geçen dünlerde sen vardın
kabuğu sert içi hicrandı kınalım

gözümde parlar ışığın
müptelası olduğum turuncun
başına buyruk çıplak tenime vuruşun
benim körkütük,sarhoş,benim sırtüstü uyuyuşum
güneşin kaşlarımın arasına düştüğü ansın
ya yağ gökyüzünden özlemim insin

Yavaşlaya hızlana
Kimi zaman kapkara
Kimi zaman mavileştim
Bazen bulanık bazen berrak
Hayatın çağrısında nelere veda etmedimki
Şelale olup dağ dağ köpürdüm

yüreğim çizik
gözyaşlarım özgür
koyverdim bizi
gülüşümün kırmızı güllerine

benmiydim ıslak hayallerle akan

bugün İstanbul da yağmur vardı
gözümde yeni gelin yüzlü iki damla yaş
uykusuz kaldığım bulutlarla kanadı

gökyüzüm bugün derin bir kuyuydu
hasreti sakin kök söktüren suyuydu

Gidemem
Seni ardımda bırakıp
Gönüle perde çekemem
Gidemem nöbetinin sesinden
Kıyamam
Ölümü hatırlatır bana

Tanıdık oluyor günler
Kalbimin küçülüşlerinde
Sanki okyanus büzülüyor gözlerimde
Gürleyince gökyüzü gökte
Yeryüzü yerde kalıyor
Su yolunu biliyor

Olur da bir gün
Ölüm gibi silersen beni
Hayatın renkleri
Bahçelerin yeşilleri
Görüntüdür gözlerimde
Yüz var beden belli