Dudaklarımda izi kaldı her damlanın
Saçlarımda sesi kaldı gülüşlerinin
Ve gözlerimde közü kaldı hüzünlerinin.
Sen mi bıraktın kendini esen yele?
Ben mi bıraktım uçurtmanın ipini?
Karanlıklarda kalan var mı ki hâlâ?
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!