Dergah Şiiri - Müyesser Doğan

Eskiyor zaman bile,
yalnız anılar çocuk kaldı.
Yüzünde çizgilerin nâhoş tasası düşünce şakaklarının sancılarına.
Hangi şarkıyı söylesen,alır götürür pişmanlıklarının gölge topraklarına.
Ora da bir kabristan sessizliği,
Sensizlik tüm notaları çağırır kulaklarına.
Senin tarihinin tanıklığına götür,
Dilsiz ve samimiyetsiz zamanın iblislerini.
Yorgun iyiliğimin alın yazısı,
Bir külliyat uzunluğunda göğe yükseliyor.
Bir peri alnından öperse geçer,
Virgullerinden tutunup noktalarına.
Bir dergâhın için de kaybolmuş
Bir müridin yolunu bulma telaşı kalbim de.
Yüzleşmek sevabım ve günahımla.
Zihnimin içine cenneti koydum.
Cehennemin ateşi ruhumun derin korkalığında.