Neden?
Güneş çabucak doğar ve batar
Seneler bu kadar bodur
Geceler sessiz ve sağır
Yıldızlar bir bir kayar
Gözler semaya meftun
Adam, dinden soğumuş müminleri görünce.
Her yerde her ortamda dinden söz edilince.
Vallah, dinden soğuyan ister buz gibi olsun.
Müstehaktır cehennem bağiye mekan olsun.
Ey namakbul, muhteris şer günüyle barışık.
Özgüven gazel yaprak,
Gençlik artık çok ırak,
Göz değil artık berrak.
Zorlar merdiven çıkmak,
Ömür son dem; kelaynak.
Benlik gel bir hele bak,
Toprağımız müstemleke yaşanılamaz halde.
Dehşervari ejderhalar bütün dünyayı sarmış
Nefslerimiz tekebbürün amansız pençesinde
Vahyi unutmuş beşerin sanki beyni sulanmış
Allah mülkünün içinde insan azdıkça azmış
Millet fezaya uçarken
Ben aynı teranedeyim.
Bizarım derd-i dünyadan
Sözün bittiği yerdeyim.
Hamalım taşırım elem
Yeryüzünün tüm pisliğini alıp
Uzaklara götürüyor bir deli rüzgar.
Çerçöp tepetaklak, her yer toz toprak..
Rüzgardan bir doğa senfonisi,
Aslında tipik bir bahar seramonisi,
Atmosferdeki pandemidir tek farkı
Asumanım, başağım!
Kendiyle barışığım,
Dünyaya alışığım,
Bağlan hakkın yoluna.
Dünya yel-i gazeldir.
Allah bilir çok fenayız.
Ne acayip buhrandayız.
Biz nasıl bu durumdayız.
Bari sen yapma Süheyla!
Toplum günbegün azıyor.
Birader aman dikkat! uyma sakın onlara.
İpte canbaz gibiler, sözde yalancıdırlar.
İnanma, meyyal olma sâhir şarlatanlara.
Omuzlara yüktürler, sinede sancıdırlar.
Dinle! bu kardeşini biraz kulak ver ona.
Bu nasıl bir devrândır, bu nasıl çağdır kardaş.
Nasıl bulandırılmış, nasıl da kirlenmiş baş,
Cüsseler çalkalanmış düzeltmek ise uğraş,
Taş yerinde ağırken, ne zaman oldu talaş.
Ne biçim çağa düştük, insanlık bir avare,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!