Öyle bir zamana düştük ki dostum;
Akıl iflas eder, kafalar yorgun..
İnsana biçilmiş tuhaf bir kostüm,
Damar haya eder, hücreler yorgun..
İlim yüklü zevat elim durumda,
Ey zalim!
Güneş doğup silecek yeryüzünden karanlık ordularını.
Mültecileri boğduğun denizler helak edecek koftiden kahramanlarını.
Gaddarca bakan gözlerine mil çekilip kan kokan boğazında lokmaların düğümlenecek .
Buralarda zordur hayat, dostum.
Kalahari çölünde bir canlının rızka ulaşması gibi,
Toprağının suya hasretten çatlaması
Sonra erişmesi lakin kanmaması gibi.
Anne sütüne muhtaç bebeğin annesiz halsiz bedenciğini, melul gözlerini görmek
ve çaresiz bakışlarını sezmek gibi.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!