Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
12 yıl öncesini hatırlattı bana ...usta kalem ...bir çok okur eminim kendinden birşeyler bulmuştu...hüzünlendim....türeğiniz hüzünden uzak olsun
Şiirden duyguyu hissetmemek mümkün değil.Hissedilmese yazılamazdı.O kadar ince bir çizgideyiz gerçekten insanlar olarak. Allah akıllarımıza mukayyet olsun diye dua ediyorum zaman zaman.
Kalplerimize ferahlık versin ki engelleri daha bir aşma gücüne ulaşalım.
Şair deprasyonu yazdığında, depresyonu eline aldı demektir. Artık dizginler, çilbirler onun elindedir. Sonra onunla dilediği gibi oynayacaktır. Düşüp, çökme ve üşümelerin dillendirilmesi ve hissedilmesi bir bakıma ayakta kalışın ifadesidir.
Tükenilse bile sağlam biçimde ayakta duruşun kararlığılığı duyuluyor.
Şiirlerdeki kahramanlar hep şairi değildir.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta