Beni senden gitmek zorunda bırakmanı asla unutmayacağım.
Senin için her gece Allah’a dua ettim ben ama sen beni Allah’a mahcup ettin.
Ben seninle sınandım, sen de sevdiğinle sınan.
İntihar etmiş balinaların denize duyduğu özlem kadar hasrettim sana.
Bir bakışına şiirler yazar,
Bir gülüşüne şarkılar bestelerdim.
Sen ise kapıyı çarpıp gittin.
Seni sevdiğim kadar
Bir duvarı sevseydim,
Duvar çiçek açardı.
Ama sen en nadide güllerimi soldurdun.
Yastığa başımı her koyduğumda
Yine sen düşüyorsun aklıma.
Bir "keşke" dolanıyor dilime,
Bir "neden" yakıyor yüreğimi.
İntihara meyilli ellerimde solgun bir anısın;
Ne sildiğim ne de silebildiğim.
Denizlerin sahile vuruşu gibi
Yokluğun vuruyor yüreğimin kıyılarına.
Dalgalar kaplıyor gözbebeklerimi,
Yüreğimde batıyor sevdanın gemileri,
Saçlarımda hazan yelleri,
Sen gittin ve bu masal bitti sevgili.
Şimdi içimde kalan son umut taneciklerinin sessiz iç çekişleri ve boğulmayı göze almış bir bedenin,
Son çığlıklarıyla sesleniyorum sana:
Ellerim unutsa,
Dillerim unutsa,
İzmir unutsa,
Gökyüzü unutmaz seni.
Sen, denizlerimin tek martısısın adam(kadın).
Tek martısı.
22.06.2025 09:45
Kayıt Tarihi : 22.6.2025 09:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!