Denizler... Şiiri - Çağlar Doğu

Hayatın girizgâhı seninle noktalandı çocuk
Ötelediğin her gün artık sonucun parçası
Peki senin bitimlere hazırlığın ne seviyede
Kaybetmenin tutsaklığını
Kendine yakıştırmayı becerebiliyor musun?

O perişan kimsesizliğin tebaası olmak
Kendinden çalıp
başkalarında konaklamak
Ya da kaçmak ne pahasına olursa olsun
Bilinmez uçurumlara yuvarlanmak
Düşüyor ama susuyorsun neden?
Hani eşsiz bir anarşist yanın vardı
ölçülerine sığamadığın dünyalar
içinde bitmek bilmeyen başkaldırılar
senin karşı geldiğin yine sen miydin
kimeydi bütün itirazlar çocuk?

Adını koyalım birlikteliğimizin
Bu birliktelik ne büyük kimsesizlikti hatırla
Sonra aranalım pençesinde titreyen sesimizin
Susturmaya çalışmalarına direnelim
ve hiçbir zaman başımızı yere indirmeyelim
İndirmeyelim ki boşuna gitmemiş olsun
Denizler...