Huzuru beklerken bir deniz kenarında,
Dalıp gittim içimde öldürdüklerimin kıyısında.
Her kıyıya vuran cesette gördüm,
Ömrümden bir günün daha gittiğini.
Ve bir gün ben de kaybolup gittim o dalgalarda.
Kıyıya vuran bir ağaç gibi sallanıyordum,
Vuran dalgalar ile günden güne yaşlanıyordum.
Dışardan az, içerden ise yavaş yavaş çürüyordum.
Ben, o kıyıda yalnız bir başıma parçalanıyordum.
Ve anladım, dış kabuğum parçalandıkça
Artık güçlenir, yenilenir bir hale dönüşüyordum.
Tekrardan umutlanıp, dışıma filizler açıyordum.
Daha sağlam köklerim ile hayata bağlanıyordum.
Kayıt Tarihi : 22.8.2025 01:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!