Deniz, her dalga vuruşunda aynı sırrı fısıldar. Sahil, bıkmadan usanmadan o sırrı dinleyen, kendini sürekli yeniden biçimlendiren bir öğrenci. Kumlara çizdiğim her şekil, ertesi gün silineceğini bildiğim halde tekrarladığım bir ritüel. Belki de hayat da budur; silineceğini bile bile, her gün yeniden imza atmak. Ayak izlerim, gelip geçici bir kanıttır. Ben buradaydım, sevdim, kaybettim ve tekrar yürüdüm. Deniz ise aldırmadan, kendi sonsuz ritmiyle şiirini yazmaya devam eder. Onun her çekilişi, bir vazgeçiş değil, yeni bir başlangıç için derin bir soluktur.
Deniz durgun göl gibi, gitgide genişliyor
Sular kayalıklarda nurdan izler işliyor,
Engine sarkan gökler baştan başa yıldızlı..
Şimdi göğsümde kalbim çarpıyor hızlı hızlı.
Göklerden bir yıldızın gölgesi düşmüş suya
Devamını Oku
Sular kayalıklarda nurdan izler işliyor,
Engine sarkan gökler baştan başa yıldızlı..
Şimdi göğsümde kalbim çarpıyor hızlı hızlı.
Göklerden bir yıldızın gölgesi düşmüş suya



olmazsan olmaz,
sen olmazsan olmaz;
kuşlar konmaz dallarıma ve iyi gelmez
kasvetime denizden esen rüzgâr…;
canımsın, yoldaşımsın, sırdaşımsın
son çare hekimim;
görüyorsun ki yaşıyoruz,
aynı istikametli bir mefkûrede,
günbegün derdine dert ekleme de;
sürsün sonsuza dek hüzünlere sarılı,
mutlu mesut bahtiyâr,
diyâr diyâr;
t\aksim t\aksim ş/arkımız
ah;
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta