DENİZE GELEN MİSAFİR
Aylardan sonra misafir geldim sana
Korkma biz misafiriz ne bulursak yeriz
Keşke dile gelsende “hoşgeldin senin yarana
Biz mehem oluruz” desen ya deniz
Allah’ım ne güzelde yaratmış
Şu karşımda oynaşan denizi
Ama yalnızlık ruhumu bir kere karartmış
Kirini temileyemez istanbul’un denizi
Sadece bir kaya giriyor denizle arama
Derin bir nefes çeksem deniz içime dolacak
Dalgalarla birlikte kanayan yarama
Acaba kim nasıl merhem olacak
İsterdim ki; denizin içinde özgür,
Sadece yüzmeyi düşünen bir balık olmak
Saçları uzun, selvi boylu, gözleri kömür
Başka bir balık ile denizin dibinde solmak
Böylece sadece yüzerdim
İstanbul’un denizinde asice
Bazende zıplayıp şehri süzerdim
Benim gibi içi çürüyenleri, sessiz ve gizlice
Ama ben kayalıklara uzanmış yatıyorum
Denizse karşımda dalgalarıyla yatıyor
Senin dalgaların var diyorum
Benimse kayalarım, hep sırtıma batıyor
Nazım’ın ise ruhunu hapse kapamışlar
Zaman nasıl olduysa geçmiş ahile
Ona duvarlar konuşmamış, bana ise kayalar
Benim ruhumu ise kapattılar; Bayramoğlu Sahile
Kayalar konuşmasada ben onları anlıyorum ey deniz
Hissediyorum diyorlarki dalgalar ve biz
Birer kardeştik anlaşıyorduk mutlu ve sessiz
Gelmeden önce çok daha mutluyduk biz sensiz
Ozaman gidelim buralardan işte avucumu açtım
Haydi dol avucuma ve gidelim nereye gideceğimizi bilmeden
Ben zaten ruhumun elinden sana kaçtım
Aceleyle gidelim ki, yalnızlık beni defterden silmeden
Kayıt Tarihi : 26.8.2002 19:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!