Geceyle paylaştık yalnızlığı
Kimsesizlik geceye
Sensizlik bana düştü
Yalnız su sesi vardı,
Karanlığın derinliğine akan,
Bir de göklere uzanmış çınar ağacı
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
İnsanın içine dokunan bri şiir bu..Hasretin dibe vurmuş son demi hissedilen; şiirin her bir mısrasında ..
Yıldız olup denize düşerken bile (yaralı kuş misali ) içinde bir lokma olsun umudu taşımaktan yine de vazgeçmeyen bir renk barınırıyor bünyesinde ama..Hala sevdiğinin yüreğine azıcık olsun değebilme çabası...
Düşmeye razı ama bilinsin istiyor .. Bilse gelir miydi gibi bir umut kırıntısı için için..Bunu bilse düşerken; gam yemeyecek ölmeye gibi sanki..
Aşkın hain bir yanı var ama; bilmemek değil ki çarptığı yer diye düşünmekten kendimi alamadım bu noktada Yunus..Ama yine de böyle düşünmekten kendini alamaz galiba insan.
Bir şarkı mırıldanıyorum şimdi içimden gayriihtiyari..
'Bakışların gittiğin yerden uzak, yoksa gelirdin*
*F.D.'
aynur özbek uluç
Biraz da ayışığı katmalıydın bu şiire.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta