Başlıyor gün
Yıldızlarca törpülenmiş yalımlar toplanıyor
ve dağıtıyor ıpıslak; hırçınlaşan rüzgarda
gümüş rengi görüntüsünü uzaklaşan tanrının
Bir bilge gibi konuşturuyor miçomu sabah:
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta