Denizden Gel Şiiri - Kenan Gezici

Hiç kuşkum yok içimde kalan bir eksiklik var.
Önce rüzgâr dürttü, deniz kokusu aklımı çeldi.
Her lahza içimde bir kor tutuşur senin, esmer kız.
Anlasın anlayışı kıt, ne ihtiraslar neler geldi geçti.
Bucaksız değil derin ve de anlamlı ayrıştırır deniz.
Gülüşüm denizi andırıyor, öfkem denizde kaldı.
Yıkık kentler, viran sokaklarda, kesme taşlarda.
Fışkıran kardeleni durduramaz cahilin olası fendi.
Bir bardak susun, azizsin elime tutturulan nefesim.
Denizden yeni çıkmış geçmişteki tek nefesim.
Alıp götürürler yılan dölleri yoksun kalayım.
Ama boynumda kalan her ahım titretir şimdi arşı.

Kenan Gezici 27/05/2025