Denizde Ölmek Şiiri - Can Bahadır Yüce

1.
Su kendine dönüyor, mavilikler kendine
Kendine dönüyorsun, işte; kendi yüzündür,
Hiç kimse görmemeli, saklan suyun sesinden
Üşümesin yıldızlar, yalnızlığını söndür

Korsan, daha ne kadar gizlenecek bu hüzün?
Yalnızların yalnızı, hey korsan, hey serseri;
Deniz çirkinleşmeden gömülüp git sulara
Bilmez misin dünyada korsanların yok yeri...

2.
Dudaklarımda gizli sulardaki tuzlu sır,
Sessizce öleceğim, bilmesin kimsecikler
Bir eşkıya ağzında bu yük nasıl taşınır?
Çekin üstümden göğü, beni ölüm temizler