Deniz Şiiri - Cennet Şengül

Seni almıştı...Gecenin karanlığından
bir deniz yaptım kendime
Balıklar çizdim, dalgalar köpürttüm.
Bir gemi çizdim çılgın dalgalara,
Ve bir denizci...Koskoca karanlığımın denizinde,
Yapayalnız, tek başına bir denizci..
Dalgaların çıkardığı seslere şarkılar, rüzgarın uğultusuna şiirler besteliyor, Yosun kokusuna 'sen' diye hitap ediyordu.Her şey tam, hiç bir şey eksik değil gibi,
Denizci rahat, gemi rotasında.
Karanlıklar içinde bir fener ışığı parıldadı...Yaklaştıkça büyüyor, büyüyordu...
Denizci kovalıyor, fener kaçıyordu,
Rüzgar kesildi aniden..!
Dalgaların sesi yok artık, Yosunda kokmuyor,
Dünya karanlığa gömüldü sanki.Fenerde kayboldu...
Birden kabardı deniz, Kabardı, kabardı..
Patladı şimşekler ardı ardına,
Denizciyi çağırıyor, onu istiyordu sanki...Bir şeyler vardı karanlığın altında...'Gel' diyordu,
'Gel bekliyorum' diyordu... Ve...Sıyrıldı çatlak elleri,
boyası soyulmuş o eski dümenden...
Sese yöneldi ve hiç tereddütsüz kayboldu karanlıkta...!
Deniz dindi...Dalgalar yine sesli, Rüzgar yine şiirsel...
'Evet' karanlığım istediğini almıştı..
.Beni, benliğimi...
Seni almıştı...