Dengi Naz Şiirleri - Şair Dengi Naz

Benim-miş gibi,
Değil-miş gibi.
Uzansam değ-miş gibi,
Aslında yok-muş gibi,
Noksan parçamı bul-muş gibi;
Ve fakat El-miş gibi...

...Tamam.
Şimdi git.
Ama döndüğünde değişme olur mu!
Aynı şemalde,aynı huyda kal...
Yani..
Döneceksin zaten,değil mi?

Kaçmayın..!
Alacağım var güzel günlerden,
Alacaklıyım,
Denize atıp balıkların bilmediklerinden...
Ayaklarıma hep dolanan iyi niyetlerim.
Biraz mola,bir fasıla,

Ne zaman rüzgar ağlasa;
Ah eder orman,köpürür deniz.

Ne zaman ki,vurgun baksa,
Devrilirim ben deniz..!

Ummanları dök tepemden;
Dilimi çek ensemden.
Biri kor ve biri buz;
İki demirle
Bed ruhumu sür tenimden...

...

Pişmanlık;
Çek ellerini gölgelerimden,
Karanlık kollarını gevşet bir anlık.
Kabul,vazgeçerim keşkelerimden

Sessiz ıslığında gecenin;
Derler ki vakit yorgun,
Sabaha kalmaz düşlerin defni;
Yorgun kalbimdir; vakitse vurgun..!

Şehirde yitip,gitme dürtüsü,
karanlığa sızaraktan.
Ve yahut,kırmak,dökmek çalınan hayalleri,
Mor ellilere kızaraktan...

Ufala,ufala nokta kadar kalmaktasın,ruhum

SAĞIR

Bittim,yitti bu şehir.
Ardım isyân,önüm kahır.
Ve kulağımda uğursuz parmağı aşkın.
Hem geceye mahkum,

Kuru toprak catlaklarında suya;
Ruhumun yarıklarında anlatmaya özlem var.
Çağırın,devşirin yalnız kalabalığı
Diyeceklerim var,
Duyacaklarınız "Nâr..."