Dengi Naz Şiirleri - Şair Dengi Naz

Buraya da düşüyor o yağmur,
Bardaktan boşanırcasına;
Kupkuru geziyorum altında
Nasip almamışcasına...

SONRADAN

Sonradan gelir;
Hep sonradan...
*
Akıl Başa;

...
Beni gece alsın alıcı,
Çıksın zifirde,el cümle -keşke-nin hıncı.
Bağlasın ellerimden,azad etsin ruhumu,
Ve Hışımda indirsin damdan tepeme,
O bembeyaz,nurdan kılıcı...

Şimdilerde,
Bedeninde fiyakalı elbise sarılı o sevginin;
Ve ruhu çırılçıplak.
Öyle ki yoksul,
Öyle ki yoksun giyineceği sadakatten...

Muazzam aşka nâzır...
Oturmuş,dalmışım seyre.
Tek yolun çıktığı ölümcül yere.
O yol ki;
Bana mâlum,
Size sır...

...

Gitti gidenlerle kalbin naaşı,
Ki diriyken bilemediniz!
Riyadan kara,o mel'un taşı,
Aşk kıblesine diken sizdiniz..!

Öyle işte

..
İğne atsan yere düşmez yalnızlıklarda,
Size yakınlığım kadar,kendime uzaklardayım.
Balyoz yemiş gibi bazen,

Düşüm bi kere ben;
Görülmek istenen,ve görülmeyen...

Gizim bi kere ben,
Bilindiği sanılan,ve asla -bilinmeyen-!

O'NA MEKTUP

..Cürmüm ile yandır beni,
Yandır küle döndür beni,
Tut kalbimden,al safına,
Döndür ki uyandır (!) beni.

Her şeye mana yükleyesim,
seyyah olasım ve gidesim var
türlü telaşeyi ardımda bırakıp...

Şöyle,"niçin"lerin,
"olmaz-ların" olmadığı