Şiire küsmez gönül; söze küser, sus olur.
İçine kurulur, içinde korunur tümceler.
//..Aşk pazarında, aşk dilenir, aşk dilencisi.
Hakka kapı aralar, kapılarda hak arar.
Kimki bu kapının bekçisi..//
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde




"Denge..."
Zeminini arar...
O zemin oynak, kaygan ve "huzursuz" olunca,
Zor!
En fazla da "ruhsal denge" sorun...
Beslendiği gerçek yaşam ise aynamız.
Baktıkça kararıyor, içimiz...
Evet..
Sorunu çözemeyince...
Bırakalım "dağınık kalsın...."
Doğal seleksiyon...İşini bilir, düzeltir....
Nasılsa...
Şiiri besleyen oldukça zengin çıkarımlar...
Okunmalı, Emine Hanım...
İyice...
Tebrikler.
Size kelimelerin efendisi demek lazım hocam..
Öyle güzel çözümlüyorsunuz ki her cümleyi.. benden daha iyi tanıyorsunuz kurduğum cümleleri..
Çok saygımla ??
İnsan kendinden korkar, bulsa kendini.
KAYBEDİNCE DE KORKAR
YA BULUNMAZSAM DİYE
İlhamınız daim, kaim ve hadim olsun
TEBRİKLER SAYIN GENÇ
Bazen düşünüyorumda o kaybedilen ve bulunan gerçek 'ben' mi acaba..
Saygılar
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta