Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
"Denge..."
Zeminini arar...
O zemin oynak, kaygan ve "huzursuz" olunca,
Zor!
En fazla da "ruhsal denge" sorun...
Beslendiği gerçek yaşam ise aynamız.
Baktıkça kararıyor, içimiz...
Evet..
Sorunu çözemeyince...
Bırakalım "dağınık kalsın...."
Doğal seleksiyon...İşini bilir, düzeltir....
Nasılsa...
Şiiri besleyen oldukça zengin çıkarımlar...
Okunmalı, Emine Hanım...
İyice...
Tebrikler.
Size kelimelerin efendisi demek lazım hocam..
Öyle güzel çözümlüyorsunuz ki her cümleyi.. benden daha iyi tanıyorsunuz kurduğum cümleleri..
Çok saygımla ??
İnsan kendinden korkar, bulsa kendini.
KAYBEDİNCE DE KORKAR
YA BULUNMAZSAM DİYE
İlhamınız daim, kaim ve hadim olsun
TEBRİKLER SAYIN GENÇ
Bazen düşünüyorumda o kaybedilen ve bulunan gerçek 'ben' mi acaba..
Saygılar
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta