En uysal, en kıvrak, en hilesiz, en açık sevinçlerle nakışlanmalı yaşam. Yazda, ayazda, acıda, neşede insan basmalı bağrına kendi bakışına tüneyen rengârenk kelebeği.
Yaşamı kazanabilmek için “Aşk nedir? ”, “Özlem nedir? ”, “ Düş nedir? ” sorularının çok çözümlü, tek yanıtlı sınavını verebilmektir yalnız başına.
Gençliğin ak köpüklü çağlayanı, olgunluğun düz ovasında durulduğunda da bencillik çukurlarına göllenmemeli. İnsanı yaşama açan kendi sesi, yüreğinin dışından gelen gümbürtülere boğulmamalı.
Yaylaların dimdik yükselebilen köknarları ve keskin kenarlı, duldası karlı, kekikli kayaları gibi kıvırmadan, kıvrılmadan, eğilip bükülmeden dikilmek gerek gökle yer arasında.
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Yaşamı yaşanılır kılmanın altın anahtarlarını sunmuşsunuz bizlere.Tebrikler ve teşekkürler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta