Cok saf ve yalansiz yetistigi icin iki yüzlü dünyada bir yer edinmeye calisiyordu. Konusmasini bilmiyordu. Dogru buldugu seyleri utanip söyleyemiyordu kimseyi kirmak istemiyordu. Kimseyi kirmadigi icinde kendisi kiriliyordu. Bu girdapta kurtulmasi konusmasina bagliydi. Ya konusup fikrini söyleyecek. Yada susup kabullenecekti. Degisim acisiz sancisiz olmuyordu. Bu güne kadar dogru dürüst karar vermek zorunda kalmamisti. Ondan zorlanmamisti. Problem cözmek. Problemin adini koymak. Hislerini sözcüklere dökmek…. Ne kadar zaman aliyor degil mi? Insanin kendisi olabilmesi.
07.01 2022 Zeynep Sekerci
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta