akşam minyatür bir konut gibi dikiliyor karşıma. kurşuni su damlıyor çeşmenin oluğundan. bahçe sert ıssızlıkları ağırlıyor.
bir çilli kız sahili adımlıyor.güneş, ince bir yoldan geçerek kayboluyor denizin üstünden.
onu bekliyorum ; gelmiyor. saçlarının örgüsü gibi kıvrılıyor içimde bunalım. Kim dürtüyor beni de iki büklüm oluyorum bilmiyorum.
dilimdeki bütün ulaçları çekip alıyorum tümcelerimden.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta