Her yeni yılı kendimden yapmak için
İtinayla elekten geçirdim
Ama yüklendim ben de yılları
Yürüdü zaman idrake eriştim
Başım döner sanki göklere düşecekmiş gibi
Zevk ile sermest yıldızlarla seviştim
Sükûnetimin içinde birikmiş
Uzun yılların buhranı uyuyor
Varlığın yokluğa seyelânı kadar
Yokluğun varlığa dönüşü de manidar
Ruhunu temaşa için gözlerini kör eden Demokrit
Kalabalıktan ve cahillerden tiksinen Heraklit
Bilgeler aleminde biri ağlar biri güler
Hep o sayıklamalarla doludur düşler
Yolun iki yanında iki solgun ışık çizgisi
Çukurlarda pusu kurmuş cüceler varmış gibi
Müziğin içinde bir suyun dibini görür gibi
Zamanın var olmadığını anlar nihayet hepsi
Kayıt Tarihi : 19.5.2025 17:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!