Aydın'ın bir köyünde yudumladım
ilk Çayımı. :)
Odun Ateşinde pişerdi tüm yemekler 70'lerle 80'ler de
ve Odun ateşinde demlenirdi Çay'lar yemeklerden hemen sonra.
Sanırım bundandır demli Çay'a olan bağım. :)
Şiir demini ''Hayat Çok Acımasız'' diyerek tattım 96'lı yıllarda.
Sonra içtikçe Akşam kızıllıklarında ki Demli Çayları ardı sıra,
bir sürü ''ACIYLA DEMLENMİŞ ŞİİRLERİM'' oldu.
Artık Bardakların almadığı.
Aslında Ne Çayın ne Demin nede Ateşin bir suçu vardı.
Ben Yudumladıkça bardaktan Hayatı Onl ...
Matemini gecelerin karanlığına
gömmüş bir adamım ben.
Çok eskilerden kalan
bir şarkıyı dinliyorum şimdilerde.
ağır bir fonla Hasretini demliyorum yine
Aşk yalanmış Sevda yalan
diye başlayan şarkıda
bulduğumda Seni,
kendimi kaybettim..
kendimi.!!!
Tut yüreğinle...
Sarp bir Sevdanın kenarından at beni.
Ben umudun düştüğü yerdeyim.
Biriktir içinde ne varsa acıya dair,
Yine hayatın tüm ağırlığını yüklenmişim.
Güneşin ısısını,
rüzgarın nefesini,
dalgaların sesini,
Ayrılılara alışmak zor...
ilk kez bu kadar yalnız
hissettim kendimi
ve ilk defa bu kadar çaresiz.
Yüzümdeki solgunluk,
yüreğimdeki bu ateş
Senden kalan ne varsa bende,
al götür gittiğin uzaklara.
Al götür.
bütün umutlarını, düşlerimi,
Anılar Hafızalara kazınmış bir kere
Söküp atılmıyor ki öyle.
Bir gün ansızın çıkıveriyor karşına.
Tek tek Kurşun sıkıyor
Bu akşam başka Şairlerin
Sevda şiirlerini dinleyip efkarlanmak yerine,
susturmaya çalıştığım yüreğimin isyanlarını
kalemimin sırdaşlığına emanet edip
Ben Aşık olmak istemiyorum artık.
Ben Aşkı yaşamak istiyorum
Anlıyor musun ?
Aşk Şiirleri yazmak yerine,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!