Demir Mutlugil Şiirleri - Şair Demir Mut ...

bir çuval incirim var
öpüp başıma koyduğum ekmek
tuttuğum yeşil
üç ihlas
bir fatiha
ve başımda çevrilmiş tuz

Düğünlük kırlarda top sektiriyor
Saçları yana yatırılmış oğlan çocukları,
İp atlarken kahkahalı kızlar
Ellerini sallıyor ellisine,
Zaten ile başlayan cümleler
Kuyruğuna teneke bağlanmış sokak köpeğine

Bilmem Ki Ne Dersiniz

Ne diyordum…
İki akşam öncesinde
Hicaz bir şarkıydım ben,
Katlanmış duygular arasında

Dördü sevmezdim zaten, üç sessizi var diye…
İki gözle bekledim o yüzden elimin üstünde tutulmuş elini


Üç vaktin boynuna dolanıyordu
‘Z’ leri söyleyemeyen köstekler

Üç perdelik bir besteyi,
Yarıdan kesti maestro
Altı perde oldu,
İstanbullu bir akşam
Şaşırdı notalara basan insanlar
Birinci gelen perdeye

Pencerenden bak tapınılmış tanrıçam… Kırbamdaki çöl suyunu
Dökeceğim eriyen kanatlarına


Tılsımlı kolyeler yontuyor,
Romanesk bir spatula…

Kandillerin mavi ışığında
Tüllerden sızıyordu çağı kapanmış sevdalar
Kadim bir zamandı
Mermer sekili hamamlarda,
Utanç yıkıyordu
Putperest kavimlerin,

Gel zaman, git zamandı
Ocaktı aylardan, soğuktu…
Hiç unutmam,
Orta yaşlı bir cumartesi
Per perişan bir perşembeyi sevmişti o gün
İki martı bir dip balığını

Düşlerle, dudakları kıpırdayan gerçeğin ara kesitinde; Yüzlerce
Mum eriten karanlıklar… Hap/solmuş gün yüzlerinde tek kişilik
Yolculuk bohçası ve duyguların girilmez tabelaları.


Boğazımda tahayyül,

İki tanrıcığın öldüğü yas evinde,
Gözü seğiren bakışlar biriktiriyordu,
Bir sevişmelik gece
Upuzun bir şiir,
Benimle sevişir misin dedi
Tutkusu cüceleşmiş diğerine