İnsanın biri kelebeği çok sevdi !.
Kendi yaşamı kadar bahçesinde uçması için izin istedi
Yaradan ona kelebekleri çok mu seviyorsun dedi
Benim bedenim kazada çiğnediğinden beri ümitsizim Yüce Allah’ım dedi .
Ve Yaradan ona kelebek olmayı mükafat olarak verdi .
Ama bir şartla dedi ;
Çiçeklere taze filiz dallarına konmak yasak
Kanatlarında artık çırpmayacak !
Hadi ol dedi ..
Oldu .
Üç güne sığdırdığı mutluluğu ile
Kelebek bir daha hiç uçamayacak !
Bahçe kapısının demir gövdesinde ,
Bir kelebek olarak ebedi yaşayacak .
Kayıt Tarihi : 12.7.2018 12:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
