Demir Atmış Güllerin Şiiri - Müslüm Bayram

Düş cennetime demir atmış güllerin
Zihnimin arşivlerine kazındı o ebedi yolculuğun hatırası
Canlanır sürüklenirim… Dualarım bin lahza anne
Müjgânların karası yaralı bir oktur çınlayan
Fısıldaşır melekler kulağımda uğultusun
Gözlerimin hülyalı aynası.

Melekler hevesi iştahını
Şeytani vesveseyle kabartır
Dillerinden düşmez efsunlu güzelliğin
Tuzaklanır bakışlarına zarafeti asilliğin
Şehrin kapısından ansızın süzülen baş meleğe kamaşır
Yansır güneşin ışıltıların.

Başlar eğik mahcup… Seslenir baş melek
Başınızı kaldırın dinleyin cennet meleklerim
Dünyada bir anne olmak dile kolay
Çile dolu kervanı yüklemiş taşımış bir ömür
Alın teri kaynatır taşırır Kevser’i
Girdapları kuyuların limanına çekilir denizler.

Bir anne düşleyiniz bir anne!
Kartal kanatlarını açmış kol kanat yavrusuna
Geçit vermez yalçın ufuklarında batırır güneşi
Süngüsünde kıvılcımlar gözler sürmesi
Göğsünde ay yıldızlı hamaylı
Yalnız kurttur o yuvasında yücelen
Dimağına nakşeder dualarla… Kor ateşten mührü.

Ten tene can cana kalp kalbe aşk dokur
Yanık ezgilerin senfonisiyle büyütür dokuz ay
Sonsuz sevgisi tek gezegendir yaşamı dolduracak
Büyüsüne kapıldığımın derin uykusu
Gecelerimin kutlu ecesi sabahımın ışığı
Doğuma duracak.

Ey melekler şehrinin cennet gülleri
Hayallerinizin saati zamanı kaça kuruludur?
Kamaşan gözlerinizin alevli mumunu kısınız
O muhteşem güzelliğin közleri külünde
Erimeyiniz.