Bugün oturdum yine cam kenarına
İçim kadar puslu ve sisliydi hava
Düşündüm kaç kere ne yaptım da böle oldu diye
Tek yaptığım hata sana delicesine bağlanmaktı
Yoksun şimdileri dünyamda…
Bedenime ait olmuş gidiyorum yalnızlığıma…
Keşke o gün arkadaşlarımla gezseydim
Pişmanım şimdilerde
Bir hastane yatağında
Oturmuş cam kenarına
Yazıyorum ey defter bunları sana…
Hani derler ya insan yaşamalı liseyi
seni sevdimde
hayata gömüldüm
unutursun dediler
unutamadım
tam zaman ilaç gibi geldi
derken çıktın unuttum kendimi
seni çok özledim sevgili
sen bilirmisinki sensizligin nasıl oldugunu
sensizlik...
bogazda dügümlenen üç acı hece
anlaşıldı yine yapayalnız kaldım hayat deryasında
gelirsin diye bekliyorum her gece
Merhaba yalnızlığım yine ben geldim
Bu kadar çabuk kavuşacağımız aklımdan geçmezdi
Ama uğurumu kaybettim de geldim
Yok şimdi o
Daha ona seni seviyorum demeye doyamamıştım halbuki
Gözlerine bakmaya,onunla hayal kurmaya…
Ayrılığı isteyen sen miydin?
Yoksa bunu bize bir ceza gibi veren hayat mıydı?
Peki, hayat neydi?
Hayat bir gemimiydi?
Evet, evet hayat bir gemiydi.
Seçimin sende olduğu bir gemi…
Daha başlangıcından belliydi bu aşkın imkansızlığı
Halbuki çok sevmişti onu
Hayatı boyunca böyle olmamıştı.
Oda çok sevmişti
Tüm engellere rağmen onunla olmak istemişti
Ama o bunu yapamazdı
Geldi yine ayrılık vakti
Ben gidiyorum aşkımıda yanıma alarak.
Arkama bile dönüp bakmıcam şimdi
Eğer bakarsam dönüşümün olacağından korkuyorum.
Dur demicek misin?
Ya da boşver deme,
seninle el ele oturuken hani
rüzgar hafifçe dokunmuştuya tenimize
bilemezdim sımsıkı sarılırken
o masum rüzgarın ayrılıgı getirecegini
hani hep derdikya
gece lacivert eteklerini gökyüzünden çektigi an
Ayrılığımızdan sonra ilk kez alıyorum kalemi, kağıdı elime.
Bugün sayfana baktım
Birbirinden güzel iki şiir eklemişsin
Şiirleri görür görmez heyecanlandım
Açtım okudum…
Hüzünlere boğuldum; kız kulesi boynunu bükmüş.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!